Per 1 januari 2025 heb ik mijn 'oude' atelier aan het Zuidvliet noodgedwongen moeten verlaten.Ik zat daar in onderhuur en de hoofdhuurder besloot de betreffende stichting af te bouwen en dit vanuit zijn eigen huis te doen. Gevolg hiervan was dat zowel ik als de andere 8 kunstenaars op straat zouden komen te staan.
Ik begon een zoektocht naar een vergelijkbare ruimte in dezelfde prijsklasse. Dat bleek niet eenvoudig In Leeuwarden is meer vraag dan aanbod, zeker als je als kunstenaar je brood (of het beleg) moet verdienen. Veel ruimtes zijn al verhuurd en voor andere moet je diep in de buidel tasten. De enemakelaar meldt eerlijk terug dat er geen ruimte bij hem beschikbaar is (ook al adverteren ze wel op hun website). Er zijn er ook die, ondanks toezeggingen, niet terugbellen noch afspraken nakomen. Uiteindelijk wendde ik mij tot Hoekstra Vastgoed. Zij beheren o.a. een tweetal verbouwde bedrijfspanden in Leeuwarden. Het ene is De Fabriek is verb ouwd fabrieksgebouw (gebouwd eind jaren 19609, ooit door de respectieve eigenaren gebruikt als sociale werkplaats en assemblagefabriek. Het andere is Het Stationskwartier, voorheen het postsorterrcentrum van de PTT/KPN. In dit laatste pand was volgens de website nog een ruimte beschikbaar. Daar schreef ik op in. Vervolgens werd ik benaderd dor Hoekstra met de mededeling dat ook in De Fabriek nog mogelijk een sgeschikte ruimte vrij was. Na bezichtiging werd de deal gesloten, de maandelijkse huurprijs werd afgemaakt op het door mij voorgestelde maximum. Begin december startte Operatie Verhuizing. (Verhuis)dozen werden gevuld, schilderijen verpakt in bubbeltjesplastic, ezels ingeklapt enzovoort et cetera. De inboedel kon naar het nieuwe adres. Een week voor Kerst 2024 stond alles in het nieuwe atelier, maar uiteraard nog net op zijn plaats. En toen sloeg het noodlot toe. mijn gezondheid liet me in de steek. Al jaren was deze stabiel, maar door een zware griep met de daarbij behorende hoestbuien verschoven een paar ruggewervels en raakte een zenuw bekneld. De daarbij behorende medische ingrepen hadden nigal wat voeten in de aarde en hadden hun weerslag op mij maar bovenal op mijn vriendin Anky. De behandelingen vonden nl. plaats in Almere onder leiding van mijn vaste internist. Twee tot drie keer per week heen en weer tussen Leeuwarden en Almere gaat je niet in de koude kleren zitten. Dit gold uiteraard vooral voor Anky, aangezien ik in mijn toestand niet in staat was auto te rijden. Om de druk van de ketel te halen ben ik sinds eind april voor alle behandelingen overgegaan naar Frisius MC (voorheen MCL) in Leeuwarden. Hadden we eerst een rit van 1 1/2 uur, nu is het zelfs met alle verkeerslichten tegen slechts 14 minuten. De inrichting van het nieuwe atelier ging langzaam door. Om kastruimte en workshoptafels te verzorgen, deed ik een beroep op een Zweeds bedrijf met blauw-gele vestigingne in o.a. Zwolle en Groningen. Dit bedrijf was helaas niet altijd in staat de benodigde meubels tegelijk op voorraad te hebben. Dit was wel een vereiste, daar de zoon van Anky bereid was om e.e.a. met zijn dikke - ook Zwwedse - Volvo op te halen en naar het atelier te brengen. Ook heeft hij de meubels samen met ziijn vriendin, in elkaar geïnbussleuteld. Daarna kon het definitieve inrichten pas écht beginnen, inclusief het "hobyhoekje" voor Anky met naaimachine . En dan komt Murphy weer even om de hoek kijken. Ik breek, spontaan, mijn rechter sleutelbeen. Niet al te handigals je dominant rechtshandig bent :'( Weer een stukje vertraging, dus. Toch besloten we een datum te prikken voor een Open(ing) Atelier. Deze dstum werd zaterrdag 17 mei 2025. Met een vastgestelde datum hadden we ook een stok achter de deur om het atelier op orde te brengen, inclusief het gebruiken van de murn als gallery. Eidelijk brak de grote dag aan en was de grote vraag: komt er ook iemand of blijven we met ons tweetjes ? ....... ....... ....... Officieel zouden de deuren om 12:00 uur open gaan, maar reeds om 11:45 stond de eerste bezoeker voor de deur. Het was een van de oud-bewoners van het vorige pand. Het was wel pretting om hem even 1-op-1 te kunnen spreken, aangezien hij zich dan ook wat vrijer voelt. Na zijn vertrek begon het publiek binnen te druppelen en hadden we aan het einde van de dag de teller op 20 staan, variêrend van mijn oudere zussen met echtgenoten via een delegatie van mijn modelspoorclub, collega's en nog meer oud-pandgenoten tot losse binnenlopers. En wat ik nieht had verwacht (stiekem wel gehoopt, natuurlijk): Ik verkoocht werk !! De grootste verkoop was het schilderij "House of the Rising Sun". Heerlijk, ik kan weer materialen inkopen. Volgend doel: workshops organiseren in de laatste vier maanden van het jaar). Houd mijn Instagram, website en nieuwsbrief in de gaten voor data, onderwerp en prijs.
0 Comments
Lang geleden dat ik iets heb toegevoegd aan mijn blog.
|
AuteurJGR (Jan) Ligthart, Archieven
June 2025
Categorieën |