Het is even stil geweest op het blog-front, maar ik heb in de tussentijd niet stil gezeten.
Ik heb mijn tijd besteed aan mijn studie(s), zowel in mijn oude vak als IT-er als in mijn nieuwe als kunstenaar/zzp-er. Daarnaast ben ik druk bezig met solliciteren naar een andere baan, zodat ik een regulier inkomen heb naast mijn kunst. De schoorsteen moet toch roken en het is zonde om daar mijn schilderijen voor te gebruiken. Tenminste, dat vind ík (een ander zal dit mogelijk niet met me eens zijn :-D). Uiteraard heb ik ook niet achterover geleund met mijn ontwikkeling als kunstenaar/zzp-er. Weliswaar heb ik in de tussentijd slechts één schilderij toegevoegd aan de collectie (t.w. Bridge Over Troubled Water, zie de pagina Abstract), maar ik heb me vooral bezig gehouden met de website, Instagram en Facebook. Door verschillende analyse-gereedschappen probeer ik inzicht te krijgen in mijn bezoekers. Waar komen ze vandaan, hoe komen ze op mijn website of social media terecht, wat doen ze op de site, min of meer proberen de vraag "wie is mijn bezoeker en hoe hou ik deze vast" beantwoorden. Hier kan ik mijn "oude" stiel als IT-er met specialisme data-analyse goed gebruiken. Ook heb ik wat minder goed nieuws. De mogelijke opdracht waarover ik vorige keer berichtte, gaat helaas niet door. Mijn fysiotherapeute vind het werk "Just trying" mooi qua compositie en kleur en vroeg zich af hoe het zou uitkomen boven haar bank (in een grotere versie dan). Zij was er best tevreden mee, maar haar echtgenoot vond het niks. En noch zij noch ik vond het een echtscheiding waard ;-) Als compromis mag ik het nu enige tijd exposeren in haar praktijkruimte, in de hoop dat het wordt opgemerkt door haar patiënten en dit leidt tot nieuwe contacten, website-bezoek en (vóóral) verkopen. Halverwege april verscheen in de Facebook-groep van onze wijk een oproep om op Koningsdag een alternatieve Vrijmarkt te organiseren. Normaliter vinden deze activiteiten plaats in het winkelcentrum (op ca. 1 km van mijn huis), maar door de corona-maatregelen was dat uiteraard niet mogelijk. Als alternatief werd bedacht om de voortuinen te gebruiken voor de rommelmarkt. Op mijn vraag of het ook toegestaan was om mijn schilderijen aan te bieden (die immers geen rommel zijn) werd bevestigend geantwoord. En dat liet ik mij natuurlijk niet tweemaal zeggen. Gelukkig was het op Koningsdag de gehele dag droog, hoewel de temperatuur tamelijk aan de lage kant was. Ook het feit dat nu de verschillende verkooppunten niet direct naast elkaar lagen (ik was de enige in mijn straat) was er debet aan dat het niet super druk werd. Toch ben ik tevreden met de aandacht die mijn schilderijen kregen, zowel op de dag zelf als in de dagen erna naar aanleiding van de posts op Facebook. Eén gezin kocht 2 van mijn oudere werken voor de kinderen. "Hollands Landschap" (pagina Landschappen) en "De zonsondergang tegemoet" (pagina Diversen) hebben een nieuw thuis gekregen. Op bovenstaande foto's zie je hoe mijn kraam er uitzag. De afgelopen maand stond in het teken van de herinrichting van mijn atelier-ruimte. Deze kamer wordt multi-functioneel ingezet: atelier, modelspoorkamer, "sportzaal" (mijn fiets staat hier op de rollenbank) en wasdrooghok. Het gevolg is echter wel dat het in de loop der tijd een rommelhok was geworden en ik er mijn k... niet of nauwelijks kon keren. Ik kan je verzekeren, dat is níet bevorderlijk voor het creatief proces van een kunstenaar. En ook niet van een modelspoorder overigens. Ik was al een tijdje op zoek naar een goede oplossing in de vorm van stellingkasten. Tot nu toe had ik uitsluitend kasten met een diepte van 30 cm gezien en dat is te weinig voor het opbergen van zowel mijn schilderijen/doeken als voor mijn modelspoor-materialen. In de eerste week van mei had Leen Bakker een aanbieding voor stellingkasten met de ideale diepte van 40 cm. De ochtend van Hemelsvaartsdag werd benut om het atelier uit te ruimen. Mijn zelfgebouwde werktafel die uitsluitend als opslag voor van alles en nog niets werd gebruikt, verdween grotendeels naar de stort met slechts behoud van de poten (die zijn nog prima te gebruiken voor mijn modelspoor). De vrijgekomen ruimte aan de lange wand werd benut om de kast uit de hoek te verplaatsen, zodat de deur nu wél open kan, en mijn modelspoormodules op te slaan. Samen met mijn vriendin zette ik de nieuwe kasten in elkaar en deze werden tegen de korte wand geplaatst. De linker benut ik voorlopig voor mijn modelspoor, de rechter is bedoeld voor mijn schilderbenodigheden en het opslaan van mijn schilderijen. Deze laatste hoeven nu niet meer verdeeld te worden over tig boodschappentassen. Het resultaat moge duidelijk zijn uit onderstaande voor/na foto's. Er is weer ruimte om te bewegen en als het nodig is voor grotere werken (b.v. een meerluik) kan ik een tweetal schragen neerzetten en daar een plank opleggen. Ik blijf mijn workmate ook benutten. Ik vind het nu eenmaal prettig om abstract werk liggend te schilderen en tot een maat van 50 x 50 cm voldoet deze oplossing prima.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurJGR (Jan) Ligthart, Archieven
July 2024
Categorieën |